دعا برای تعجیل فرج
در میان جامعه شیعه و معتقدان به آن بزرگوار باید غفلت زدایی کرد و " اعتیاد به غیبت امام زمان (عج) و خو گرفتن به غفلت از وجود امام زنده و حاضر و شاهد و ناظر" را هشدار داد و لزوم درمان این اعتیاد را گوشزد کرد.
اگر دوران غیبت را برای امام زمان (عج) زندان و برای قاطبه شیعه که از درک آن حضور آسمانی محرومند، محرومیت خودساخته از بزرگترین نعمت الهی بدانیم و زندگی بی امام را " زندگانی " ندانیم، آنوقت است که از صمصم قلب و سوز دل ظهور آن حضرت را از خداوند طلب خواهیم کرد، عاجزانه!
مانع اصلی ظهور آماده نبودن مردم است.
شاید ویژگی پر شدن دنیا از ظلم و جور به این دلیل است که با کثرت ستم، مردم به وضوح دریابند که حقوقشان چطور پایمال می شود و اصلاح امورشان از توان بشر عادی خارج است و این خود زمینه ساز پناه بردن آنها به دامان پر مهر و عدالت گستر امام عصر خواهد شد.
البته این طلب و درخواست در قالب "دعا" به درگاه خداوند متجلی می شود و عینیت پیدا می کند.
دعا یعنی اظهار عجز و ناتوانی مطلق بندگانِ ناچیز در برابر پروردگاری که " اقدرُ القادرین و فعال و ما یشاء " است و گشایش، فرج و اجابت از آستان او محقق می شود.
هر جا سخن از ظهور و تعجیل فرج است، سخن از دعاست و بی شک دعا برای تعجیل فرج در ظهور آن حضرت اثر کامل و قطعی دارد و اگر جز این بود پیامبر و ائمه از طریق روایات ما را به آن امر نمی کردند.
پس بر ماست که برای ظهور دست به دعا برداریم و لحظه ای از رحمت واسعه العی مایوس نشده و به اجابت رسیدن دعا و گشایش، مضطرانه از خواهش و التماس و تمنا به درگاه ربوبی اش دست بر نداریم و به ائمه متوسل شویم.
اگر تاکنون سهل انگاری و کوتاهی کرده ایم، فرصت برای جبران باقی است...
پس از عمق وجود مي خوانم:
اَللّـهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ
به نام او که آفرید....